Yağmur.

Dün gece biraz erken yattım sanırım. Normale göre erkendi denebilir. Sende yoktun ya hani ortada biraz da ondan sanırım. Soğuk yatağa girmek zor, evet ama başardım ve yattım. Gözlerimi kapattığımda ise gördüğüm tek şey sendin... Ne kadar süre geçti bilmiyorum birden gözlerimi açtım. Yağmur yağıyordu. Çatıya vuran damlaları duyabiliyordum. Küçük, umut dolu yağmur damlaları... Yeniden gözlerimi kapamadan önce birkaç dakika öylece bekledim ve onları dinledim. Yeniden uykuya daldığımda ise seni gördüm. Evet, konuşuyorduk. Uzaktan öyle basit gözüksede seninle konuşmak sanırım mutlu olmamı sağlayan tek şey. Ve uyandığımda yüzümde hafif bir tebessüm vardı. Çünkü dün gece seninle konuşmuştum. Rüyada bile olsa seninle konuşmak şu an da yapmak istediğim tek şey. Peki öyleyse nerdesin? Ah, nerede olduğunu biliyorum. Eğer orada onunla mutluysan kal öyle. Hem belki yağmur yağar üzerinize.

" Birden giderler fark etmezsin,
Kalbinde siren sesleri,
Ağlarsın belli olmaz,
Bu yağmurlar yüzünden. "

Emre Aydın ~ Bu Yağmurlar.